-
1 wyrządzić komuś krzywdę
= zrobić komuś krzywdę -
2 zrobić komuś krzywdę
= wyrządzić komuś krzywdę1) нанести́ уще́рб кому́-л.2) оби́деть кого́-л. -
3 wyrządzić
глаг.• дать• наносить• натворить• оказывать• предрешить• причинить• причинять* * *wyrządz|ić\wyrządzićę, \wyrządzićony сов. причинить, нанести;\wyrządzić krzywdę komuś причинить зло кому-л., обидеть кого-л.;\wyrządzić wielkie szkody (straty) нанести большой урон, принести много вреда
* * *wyrządzę, wyrządzony сов.причини́ть, нанести́wyrządzić krzywdę komuś — причини́ть зло кому́-л., оби́деть кого́-л.
wyrządzić wielkie szkody (straty) — нанести́ большо́й уро́н, принести́ мно́го вреда́
-
4 krzywda
harm, wrong* * *f.harm, wrong, injustice; wyrządzić komuś krzywdę do sb wrong; doznać krzywdy be wronged; suffer harm; nie stanie ci się żadna krzywda you'll suffer no wrong; upomnieć się o swoją krzywdę to forgive and forget; wynagrodzić krzywdę redress an injustice; make up for the wrong done; z czyjąś krzywdą to sb's detriment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzywda
-
5 krzywda
сущ.• беда• бедствие• вред• жалоба• зло• неправота• несправедливость• обида• оскорбление• повреждение• рана• убыток• урон• ушиб• ущерб* * *несправедливость, обида, ущербkłamstwo, nieprawda поэт. кривда* * *krzywd|a♀ ущерб ♂, вред ♂; обида;zrobić (wyrządzić) komuś \krzywdaę а) нанести ущерб кому-л.; б) обидеть кого-л.;naprawić \krzywdaę а) возместить ущерб;
б) исправить причинённое зло;darować \krzywdaę простить обиду; dzieje mu się \krzywda его обижают
* * *жуще́рб m, вред m; оби́да- wyrządzić komuś krzywdę
- naprawić krzywdę -
6 krzyw|da
f harm U, injustice C/U; (psychologiczna) (psychological a. emotional) damage U; (fizyczna) harm U- nikomu w życiu nie zrobił krzywdy he has never done anyone any harm- nikomu nie stanie się krzywda no one will get hurt- nie myśl, że dzieje ci/mu się krzywda don’t claim that you’re/he’s being unfairly treated- spotkało ją wiele krzywd z ich strony they did her a great deal of injustice- wyrządzić komuś krzywdę to do sb harm, to hurt sb; (moralną) to wrong sb- wyrządzić krzywdę zwierzętom to hurt a. harm a. ill-treat animals- wrażliwość na krzywdę społeczną sensitivity to social injustice- zrobić sobie krzywdę to do oneself harm, to hurt oneself- naprawić krzywdę to make amends- z krzywdą dla drobnych przedsiębiorców/konsumentów książk. to the detriment of small businesses/the consumersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzyw|da
-
7 wyrządzać
wyrządzić komuś krzywdę/szkodę jdm [ein] Unrecht/Schaden zufügenwyrządzić komuś przykrość jdn verletzen, jdn kränken -
8 krzywda
krzywda [kʃɨvda] fUnrecht nt, Leid ntwyrządzić komuś krzywdę jdm Leid antun [ lub zufügen]naprawić krzywdę ein Unrecht wiedergutmachenzrobić sobie krzywdę sich +dat wehtun -
9 wyrzą|dzić
pf — wyrzą|dzać impf vt to cause [przykrość, zło]- wyrządzić szkodę to do damage- wyrządzić komuś krzywdę to harm sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzą|dzić
-
10 кривда
-
11 скривдити
skrywdytyдієсл.skrzywdzić, wyrządzić komuś krzywdę -
12 krzywda
-
13 krzywda
-
14 antun
-
15 wyrządzać
impf ⇒ wyrządzić* * *(-dzam, -dzasz)* * *ipf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrządzać
-
16 zuleide
jdm etwas \zuleide tun ( jdn kränken) sprawiać [ perf sprawić], komuś przykrość, wyrządzać [ perf wyrządzić]; komuś krzywdę ( einen Schaden zufügen) krzywdzić [ perf s-] kogoś
См. также в других словарях:
wyrządzić — dk VIa, wyrządzićdzę, wyrządzićdzisz, wyrządzićrządź, wyrządzićdził, wyrządzićdzony wyrządzać ndk I, wyrządzićam, wyrządzićasz, wyrządzićają, wyrządzićaj, wyrządzićał, wyrządzićany «dopuścić się czegoś w stosunku do kogoś, popełnić coś; uczynić,… … Słownik języka polskiego
krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… … Słownik języka polskiego
przysłużyć się — dk VIb, przysłużyć siężę się, przysłużyć siężysz się, przysłużyć sięsłuż się, przysłużyć siężył się «wyświadczyć komuś przysługę, dobrodziejstwo, grzeczność; oddać usługę» Przysłużyć się ludziom, organizacji, ojczyźnie. Dobrze przysłużyć się… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
knuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, knuję, knuje, knuty {{/stl 8}}– uknuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} mając złe zamiary, obmyślać plan szkodzący komuś, planować działania mające wyrządzić komuś krzywdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Knuć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzywdzić — dk VIa, pokrzywdzićdzę, pokrzywdzićdzisz, pokrzywdzićkrzywdź, pokrzywdzićdził, pokrzywdzićdzony «wyrządzić komuś krzywdę, przyprawić kogoś o stratę materialną lub moralną; skrzywdzić» Czuć się pokrzywdzonym. Los kogoś pokrzywdził. Nigdy ich nie… … Słownik języka polskiego
poszkodować — dk IV, poszkodowaćowany przestarz. dziś tylko w imiesł. biernym «wyrządzić komuś krzywdę, szkodę na zdrowiu lub mieniu» Zostać ciężko poszkodowanym w czasie wojny. Być poszkodowanym w wypadku … Słownik języka polskiego
skrzywdzić — dk VIa, skrzywdzićdzę, skrzywdzićdzisz, skrzywdź, skrzywdzićdził, skrzywdzićdzony «wyrządzić komuś krzywdę» Skrzywdzić kogoś niesłusznym podejrzeniem. Skrzywdził rodzinę przy podziale majątku … Słownik języka polskiego
urządzić — dk VIa, urządzićdzę, urządzićdzisz, urządź, urządzićdził, urządzićdzony urządzać ndk I, urządzićam, urządzićasz, urządzićają, urządzićaj, urządzićał, urządzićany 1. «wyposażyć w odpowiednie sprzęty, zaopatrzyć w coś, zagospodarować» Urządzić… … Słownik języka polskiego
krzywda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. krzywdawdzie {{/stl 8}}{{stl 7}} nieuzasadnione i niesprawiedliwe działanie na czyjąś szkodę; szkoda, strata, obraza, niezasłużone nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczucie krzywdy. Wyrządzić, zrobić komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego